Het bos waarin de negentienjarige Feyre woont is in de lange wintermaanden een koude, sombere plek. Haar overlevingskansen en die van haar familie berusten op haar vermogen om te jagen. Wanneer ze een hert ziet dat opgejaagd wordt door een wolf kan ze de verleiding niet weerstaan om te vechten voor de prooi. Maar om te winnen moet ze de wolf doden en daarop staat een prijs. Niet veel later verschijnt er een beestachtig wezen om vergelding op te eisen. Wanneer ze naar het gevreesde feeënrijk Prythian wordt gesleept, ontdekt Feyre dat haar ontvoerder geen beest is, maar Tamlin – een van de dodelijkste, onsterfelijke magische wezens ooit gekend. Terwijl ze op zijn landgoed verblijft, veranderen haar ijzige vijandige gevoelens voor Tamlin in een vurige passie die elke leugen en waarschuwing over de mooie, gevaarlijke wereld van de Elfiden in rook doet opgaan. Maar een oude, kwaadaardige schaduw groeit over het land, en Feyre moet een manier vinden om het te stoppen of Tamlin en zijn wereld zullen voor eeuwig verdoemd zijn.

Titel: Hof van Doorns en Rozen
Originele Titel: A Court of Thorns and Roses
Auteur: Sarah J. Maas
Vertaler: Gerdien Beelen
Uitgeverij: van Goor
Genre: Young Adult Fantasy
Taal: Nederlands (Origineel Engels)
ISBN: 9789000348275
Aantal pagina’s: 424
Prijs: €20,99 (paperback)
Rating: 4.5/5

De personen en de world-building in het boek

Een hof van doorns en rozen wordt verteld vanuit het perspectief van Feyre. Het is een fijn perspectief, maar soms heb je het idee dat zij dingen anders ziet dan anderen en echt heel eigenwijs is. Voor de rest zijn de personages heel goed gevormd en heeft iedereen een eigen personaliteit gekregen. Sommigen zijn zelfs zo in elkaar ‘gezet’ dat ze achteraf toch anders blijken te zijn dan je eerst zou denken.

Het verhaal speelt zich af in Prythian, een land waar elven wonen. Op de eerste pagina’s van het boek staat een kaart afgebeeld waarop je kunt zien hoe dit land eruit ziet en is verdeeld. Ik houd écht van die kaart. Het geeft je een beeld over hoe het land eruit ziet, maar geeft niet te veel weg. Je fantasie kan nog gewoon zijn gang gaan.

Verhaalopbouw en spanning

Het verhaal begint in de normale mensenwereld, maar eindigt in die van de elven. In het begin zit wel veel spanning, maar dat neemt af naarmate het boek vordert. Wel gebeuren er veel dingen die je niet zou verwachten en maak je mee hoe Feyre de magie in de elvenwereld ervaart. Pas tegen het einde van het boek is er weer echte spanning aanwezig. Door de hints die de schrijfster gaf, kun je sommige stukjes uit het verhaal wel voorspellen, maar daarnaast zitten er toch weer addertjes onder het gras.

Mijn mening en raad ik het boek aan?

In het begin moest ik even aan de schrijfstijl van Sarah J. Maas wennen, maar na een tiental bladzijden was dat alweer verdwenen. Ik ben erg gefascineerd over de schrijfstijl en de wereld die Maas gecreëerd heeft en houd heel erg van de wezens en personages die in het boek voorkomen.
Het enige wat ik een beetje miste was de diversiteit in het boek. Je komt natuurlijk alleen maar (of veel) elven tegen, maar die hebben geen andere huidskleur dan blank of een andere seksualiteit dan hetero. Deze ‘lack’ aan diversiteit, heeft mijn plezier niet belemmerd en uiteindelijk ben ik met een grote glimlach in deel twee begonnen!

Ik raad dit boek aan, ondanks dat er wel écht te weinig diversiteit in voorkomt. Het is voor iedereen die van fantasie en thrillers houdt!

Mijn info

Titel: Hof van Doorns en Rozen
Originele Titel: A Court of Thorns and Roses
Auteur: Sarah J. Maas
Vertaler: Gerdien Beelen
Uitgeverij: van Goor
Genre: Young Adult Fantasy
Taal: Nederlands (Origineel Engels)
ISBN: 9789000348275
Aantal pagina’s: 424
Prijs: €20,99 (paperback)
Rating: 4.5/5

Het bos waarin de negentienjarige Feyre woont is in de lange wintermaanden een koude, sombere plek. Haar overlevingskansen en die van haar familie berusten op haar vermogen om te jagen. Wanneer ze een hert ziet dat opgejaagd wordt door een wolf kan ze de verleiding niet weerstaan om te vechten voor de prooi. Maar om te winnen moet ze de wolf doden en daarop staat een prijs. Niet veel later verschijnt er een beestachtig wezen om vergelding op te eisen. Wanneer ze naar het gevreesde feeënrijk Prythian wordt gesleept, ontdekt Feyre dat haar ontvoerder geen beest is, maar Tamlin – een van de dodelijkste, onsterfelijke magische wezens ooit gekend. Terwijl ze op zijn landgoed verblijft, veranderen haar ijzige vijandige gevoelens voor Tamlin in een vurige passie die elke leugen en waarschuwing over de mooie, gevaarlijke wereld van de Elfiden in rook doet opgaan. Maar een oude, kwaadaardige schaduw groeit over het land, en Feyre moet een manier vinden om het te stoppen of Tamlin en zijn wereld zullen voor eeuwig verdoemd zijn.

De personen en world-building in het boek:
Een hof van doorns en rozen wordt verteld vanuit het perspectief van Feyre. Het is een fijn perspectief, maar soms heb je het idee dat zij dingen anders ziet dan anderen en echt heel eigenwijs is. Voor de rest zijn de personages heel goed gevormd en heeft iedereen een eigen personaliteit gekregen. Sommigen zijn zelfs zo in elkaar ‘gezet’ dat ze achteraf toch anders blijken te zijn dan je eerst zou denken.

Het verhaal speelt zich af in Prythian, een land waar elven wonen. Op de eerste pagina’s van het boek staat een kaart afgebeeld waarop je kunt zien hoe dit land eruit ziet en is verdeeld. Ik houd écht van die kaart. Het geeft je een beeld over hoe het land eruit ziet, maar geeft niet te veel weg. Je fantasie kan nog gewoon zijn gang gaan.

Hoe is de verhaalopbouw? Zit er veel spanning in?:
Het verhaal begint in de normale mensenwereld, maar eindigt in die van de elven. In het begin zit wel veel spanning, maar dat neemt af naarmate het boek vordert. Wel gebeuren er veel dingen die je niet zou verwachten en maak je mee hoe Feyre de magie in de elvenwereld ervaart. Pas tegen het einde van het boek is er weer echte spanning aanwezig. Door de hints die de schrijfster gaf, kun je sommige stukjes uit het verhaal wel voorspellen, maar daarnaast zitten er toch weer addertjes onder het gras.

Mijn mening en is het boek aan te raden?

In het begin moest ik even aan de schrijfstijl van Sarah J. Maas wennen, maar na een tiental bladzijden was dat alweer verdwenen. Ik ben erg gefascineerd over de schrijfstijl en de wereld die Maas gecreëerd heeft en houd heel erg van de wezens en personages die in het boek voorkomen.
Het enige wat ik een beetje miste was de diversiteit in het boek. Je komt natuurlijk alleen maar (of veel) elven tegen, maar die hebben geen andere huidskleur dan blank of een andere seksualiteit dan hetero. Deze ‘lack’ aan diversiteit, heeft mijn plezier niet belemmerd en uiteindelijk ben ik met een grote glimlach in deel twee begonnen!

Ik raad dit boek aan iedereen aan die het niet veel uitmaakt of er in een boek weinig of veel diversiteit is en vooral van fantasie en thrillers houdt!